woensdag, februari 27, 2008

trots op onze dochter...

waar gebeurd verhaal



Niet lang geleden zijn vrienden van ons, samen met een aantal anderen, een dagje wezen evangeliseren in A'dam. Het was erg koud die dag, maar hun passie voor God en voor mensen was de drijfveer om anderen te gaan vertellen over de liefde van Jezus. Ze hebben een goede tijd gehad en velen hebben het evangelie gehoord.
Het werd tijd om naar huis te gaan en heel dankbaar en tevreden liep dit echtpaar terug naar de garage, op weg naar hun auto. Daar aangekomen, bemerkten zij dat zij hun parkeerkaart kwijt waren. Ze konden hem nergens vinden. Terwijl haar man nog bezig was met het zoeken & kijken naar andere mogelijkheden, bad Annie ongeveer het volgende: "Heer, breng ons a.u.b. naar huis. We zijn moe en het is erg koud buiten".

Opeens hoorde zij de parkeerautomaat. Het ging "zomaar" in werking en ... er kwam zelfs een kaart uit tevoorschijn! Annie kon haar ogen haast niet geloven en stopte de kaart weer terug in de automaat om te kijken of het geldig was. Het kaartje kwam er weer uit en erop gedrukt stond: b e t a a l d !


Zie, Ik , de Here, ben de God van al wat leeft;
zou voor Mij iets te wonderlijk zijn?
(Jer. 32:27)


PS. Voor degenen die hen kennen: dit echtpaar zijn Tom & Annie Polnaija uit Tiel.

maandag, februari 25, 2008

onze thuisfrontcommissie

Gistermiddag na de dienst in Almelo, samen gekomen met onze thuisfrontcommissie. Willem & Heidi Tuhuteru zijn voor jaren onze trouwe vertegenwoordigers geweest en sinds gisteren zijn we met een aantal nieuwe mensen samen gekomen, waaronder Jimmy & Judith Sapulette. Charles Willemsz kon er helaas niet bij zijn en we zijn hard op zoek naar nog een paar anderen zodat de taken goed verdeeld kunnen worden.

Wat houdt het werk van de thuisfrontcommissie in:

  • Een keer in de maand de zendingsvergadering bijwonen
  • Contact onderhouden met de zendelingen
  • Actuele- en gebedspunten aan de gemeente & huiskringen doorgeven
  • Het prikbord van de desbetreffende zendelingen in de gemeente bijhouden
  • Een keer in het jaar een presentatie geven van de zendelingen en hun werk
  • Nieuwsbrieven verspreiden
  • Financiele verslag doen aan de zendingscommissie

Kortom: Petje af voor Willem & Heidi die al de afgelopen jaren het allemaal "zelf" hebben gedaan. Lieve mensen, heel hartelijk dank voor jullie liefde, trouw & dienstbaarheid. Woorden schieten te kort!

En bij deze willen wij ook graag de nieuwe thuisfrontcommissie veel sterkte, wijsheid, creativiteit en Gods zegen toewensen!

PS. De volgende keer hopen wij een foto te gaan plaatsen van onze nieuwe thuisfrontcommissie



vrijdag, februari 22, 2008

oogcontact

1 Op een dag gingen Petrus en Johannes zoals gewoonlijk omstreeks het negende uur naar de tempel voor het namiddaggebed. 2 Men had ook een man die al sinds zijn geboorte verlamd was naar de tempel gebracht; hij werd daar elke dag neergelegd bij de poort die de Schone heet, om te bedelen bij de bezoekers van de tempel. 3 Toen hij zag dat Petrus en Johannes de tempel wilden binnengaan, vroeg hij om een aalmoes. 4 Petrus richtte zijn blik op hem, evenals Johannes, en zei: ‘Kijk ons aan.’ 5 De bedelaar keek naar hen op, in de verwachting iets van hen te krijgen. 6 Maar Petrus zei: ‘Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop.’ 7 Hij pakte hem bij zijn rechterhand om hem overeind te helpen. Onmiddellijk kwam er kracht in zijn voeten en enkels. 8 Hij sprong op, ging staan en begon te lopen. Daarna ging hij samen met hen de tempel binnen, lopend en springend en God lovend. 9 Alle tempelbezoekers zagen hem lopen en hoorden hem God loven.
  • Het frappante van dit verhaal, vind ik, was dat de verlamde er daar "gewoon" zat om te aalmoezen. Dit was zijn dagelijkse "bezigheid"; hij bedelde om geld voor zijn levensonderhoud, meer niet! Dezelfde verwachting had hij ook toen hij Petrus en Johannes zag. Hij vroeg hen niet eens om genezing!
  • Maar Petrus zei het volgende: "Kijk ons aan". Met andere woorden: kijk niet naar je eigen bizarre (navelkijken) of "comfortabele" situatie, maar kijk verder. Richt je blik omhoog!
  • Zou deze verlamde misschien, in het oogcontact dat hij op dat moment met Petrus had, Jezus hebben gezien? Zou hij de Here Jezus in Petrus hebben ontmoet?
  • Het zou mij niet verbazen dat de verlamde man, die zijn leven lang aan de "Beautiful Gate" had gezeten, met de "Beauty Himself" in aanraking is geweest, n.l. Jezus!
  • Gevolg: Jezus kwam hem tegemoet. Niet door hem geld te geven (wat hij eigenlijk had verwacht), maar meer dan dat... Jezus genas hem. Hij kon zelfs lopen! Hij kon gaan en staan waar hij wou en ging God groot maken!
  • Kortom: leun niet op je eigen dagelijkse beperkt- of onmogelijkheden, maar kijk omhoog! Richt je blik op de Schepper die jou mooi heeft gemaakt. Verwacht het van Hem en Hij zal het onmogelijke voor je doen! Gods zegen.

Ik leer en onderwijs u aangaande de weg die gij gaan moet; Ik raad u; mijn oog is op u. (Ps. 32:8)



dinsdag, februari 19, 2008

wow!



Voor het eerst en heeerlijk met mijn lieve broer Saleh ge-msnd!

vrijdag, februari 15, 2008

Valentine



For God so loVed the world,
That He gAve
his onLy
BegottEn
SoN
That whosoever
Believeth In Him
Should Not perish,
But have Everlasting life.

John 3:16






donderdag, februari 14, 2008

komen en gaan


Zo af en toe worden we gezegend met vrijwilligers
Soms voor een paar uurtjes in de week
of zelfs voor een aantal dagen
Het is dan lekker druk en vooral gezellig op kantoor
en verwennen we elkaar met wat lekkers bij de koffie

De samenwerking en het samen bouwen aan Gods Koninkrijk
brengt veel vreugde met zich mee.
maar ook in tijden van "moeite en strijd"
brengt het ons dichter bij God en bij elkaar

Verder zijn wij ook erg gezegend met de vele "onzichtbare" vrijwilligers
die altijd klaar voor ons staan
en vaak "achter de schermen" werken:
trouwe en toegewijde mensen
die God van harte liefhebben
en die samen met ons voor Assen op de bres staan!

Vooral in deze periode van "stilte"
doet het ons goed om terug te blikken
en om vooral dankbaar te zijn voor al die lieve mensen
die God ons de afgelopen periode gestuurd heeft

Bedankt! Bedankt! Bedankt!


"Daarom, en ook omdat ik gehoord heb over uw geloof in Jezus, de Heer, en over uw liefde voor alle heiligen, dank ik God onophoudelijk voor u en noem ik u in mijn gebeden."
(Efeze 1: 15, 16)

zaterdag, februari 09, 2008

Jezus... Die naam moet je onthouden!

Gisteren voor het eerst naar de Jan Zijlstra genezingscampagne geweest, waar we getuigen mogen zijn van Gods' wonderen en tekenen: doven die hun gehoor terug krijgen, (slechts)zienden die hun gezichtsvermogen ontvangen, mensen die uit hun rolstoel komen! We konden moeilijk onze ogen droog houden...

Ik was vooral onder de indruk van Gods' liefde voor Danielle, een 18-jarig meisje die in het publiek zat. Jan wees in de zaal naar haar en vroeg of zij ziek was. Danielle stapte naar voren en vertelde dat kanker haar hele lichaam aangetast heeft. De hele zaal ging opstaan en bad samen met Jan voor haar genezing. God raakte haar aan. Het was ontroerend!

Nancy, een jong molukse vrouw die samen met Will & mij mee is gekomen, werd ook door de Here Jezus aangeraakt. Eerst nam zij Jezus als haar persoonlijke Verlosser aan en later op de avond werd er voor haar eczeem (in de meest ernstige vorm, waardoor haar ene oog troebel is geraakt) gebeden. We voelden Gods' liefde & bewogenheid voor haar en het was een voorrecht om dat allemaal van zo dichtbij te mogen meemaken. Wonderen bestaan nog steeds!

Gebedsverzoek: Bid a.u.b. voor Nancy; dat God haar beschermt en haar helpt om een goede gemeente te vinden.



We kwamen om 2.30 uur pas thuis, maar het was allemaal de moeite waard voor die ene naam... Jezus!



woensdag, februari 06, 2008

wees Mijn navolgers...

So Pharaoh asked them (his officials), "Can we find anyone like this man (Joseph), one in whom is the spirit of God?"
(Gen. 1:39)


dinsdag, februari 05, 2008

Het tweede gebod



Afgelopen donderdag mochten we twee nieuwe gasten verwelkomen in onze "Ladies Shower" ontmoeting. We begonnen met een korte tijd van aanbidding en daarna was de kennismaking met elkaar. Iedereen had wat te delen en het bijzondere was dat iedereen op haar eigen manier bezig was met God (of beter gezegd andersom).

Aanvankelijk hadden we ons niet voorbereid op het doorgeven van Gods Woord. Maar dezelfde ochtend werd ik bepaald bij Matth.22: bij de uitnodiging van de bruiloftsmaal in Mattheus had iedereen zo zijn eigen redenen om niet te komen. Ditzelfde is ons als "ladies" ook vaak overkomen.

Maar Mattheus eindigde met de volgende woorden: "heb uw naaste lief als uzelf."

Kortom: ondanks het feit dat niet alle vrouwen op onze uitnodigingen (!) hebben gereageerd, leert God ons om steeds uit te blijven reiken en om lief te hebben. Liefde is meer dan een keuze: het is de ander waardevol achten, zoals God de Schepper haar (hem) waardevol acht. Het is kijken met Gods ogen en liefhebben met Zijn hart.