Het magisch woord

Het is even zoeken naar de juiste balans:
Ons gezin, met twee studerende kinderen die gelukkig nog thuis wonen,
Gemeenteleven,
- en dan heb ik het over een startende en snel groeiende gemeente -
Jeugd met een Opdracht (Nederland) met het aankomend stafweekend in Stadskanaal en alle andere geplande activititeiten van JmeO Assen
Ita's komst, over een klein maandje en ...
"last but not least"
de mantelzorg, die ik aan mijn oude moeder verleen

En daarnaast
de andere leuke dingen die ik graag doe, maar meestal er niet aan toekom...

Opeens werd ik bepaald bij het magisch en bevrijdend woord:

• P rayer (gebed)
• R eading HIS word (Zijn boek, de bijbel, lezen)
• I ntimacy with God (intimiteit met God)
• O thers (relatie met anderen, zoals je gezin, familie en vrienden)
• R esponsibilities (je plichten en andere verantwoordelijkheden)
• I nteraction (interaktie)
• T hankfulness ( "Dankt onder alles")
• Y ahweh (Alles tot ZIJN eer!)

Oftewel de j u i s t e p r i o r i t e i t

En wat is het resultaat?

Ik heb Gods vrede weer terug!

De inzegening als oudsten, samen met Gijs & Roelie Meerveld

Die zachte stem

Het was toen op een maandagmorgen

heel lang geleden in Heerde

toen ik mijn dagelijkse route fietste

van de Herdershof (waar wij woonden)

naar Heidebeek, waar ik werkte

-.-.-.-.-.

Ik zal dat ene moment nooit meer vergeten

- en vind het eerlijk gezegd soms ook moeilijk mezelf te vergeven -

dat ik op eerder genoemde ochtend een jonge moeder,

waarvan haar kinderen op dezelfde school zaten als die van ons,

zo snel voorbij fietste en haar alleen snel begroette,

met de excuus dat ik al aan de late kant was

Terwijl ik op dat moment een stemmetje tegen mij hoorde zeggen:

"Maak eens een praatje met haar

en vraag hoe het met haar gaat!"

Een paar weken later hoorde ik,

dat zij aan kanker overleden was...

Een verloren kans,

dacht ik toen achteraf.

"O, had ik maar..."

Het is mij al die jaren bijgebleven

en sinds die tijd bad ik tot God

of Hij mij er op attent wilde maken

om te luisteren naar mijn hart

of beter gezegd,

te luisteren naar die zachte stem van Hem

binnen in mij!

Deze week fluistert God mij twee keer toe:

een belletje aan een jonge weduwe

die nu in diepe rouw verkeert.

Een moment om gewoon naar haar te luisteren en

om voor haar te gaan bidden

Of een bezoek aan een dierbare en lieve vriendin,

die het even nodig heeft om haar hart te delen.

Het is opnieuw die zachte, onopvallende en soms bijna niet-hoorbare stem van God die ons onrustig maakt totdat wij eindelijk gehoor aan geven om ernaar te handelen, omdat God die ander door ons heen wilt zegenen

Dankjewel Papa voor Uw warme, zachte en liefdevolle stem.

-.-.-.-.

En... voor uw geduld met mij!