Sinds een aantal maanden
heb ik er een "wandelvriendin" bij gekregen,
met wie ik bijna wekelijks 5-8 km wandel
en daardoor ook veel meer
van het drentse landschap ben gaan bewonderen.
Het is zelfs zo dat ik de afgelopen periode,
veel meer van deze noordelijke streek heb gezien
dan wat ik in al die negen jaren
- vanaf de tijd dat wij in Assen zijn komen wonen -
heb gedaan!
We hebben het geluk gehad dat wij bijna elke keer droog weer hadden,
maar soms kan het inderdaad erg frisjes zijn of zelfs gaan regenen.
Maar...
we geven het nooit op en proberen ons aan onze wekelijkse activiteit te houden,
behalve als het erg ongelegen uitkomt met ons (werk)schema.
"Op de gekleurde paaltjes letten"; "kaart lezen"; "orienteren",
zijn een aantal dingen die Janine mij leert
Ik doe ondertussen mijn best
en probeer er zoveel mogelijk van op te steken. :0)
En wat onze wandelingen helemaal doet slagen,
zijn vooral de uiteenlopende gespreksstoffen,
het vertrouwen die wij met elkaar delen,
het bemoedigen van en het bidden voor elkaar
(of voor onze familie) en...
onze koffie-pauzes!
Soms voelt het inderdaad aan
alsof het de Vader zelf is die samen met ons wandelt
(wat Hij in werkelijkheid ook doet)
en Die ons laat genieten van Zijn creatie
en van onze vriendschap.
Vandaag hebben wij in en rondom het dorpje Amen gelopen.
Heel toepasselijk, vind ik,
om onze wandeltochten van afgelopen seizoen
op die manier af te mogen sluiten
en Gods zegen over de zomervakantie
te mogen uitspreken.
Want...
God gaat overal met ons mee,
zo ook met jou
als je straks op vakantie gaat!
Amen!
