a personal note

Jetlag is cker een van de redenen geweest, maar ook het omschakelen, om weer in Nederland terug te zijn, heeft bij mij een poosje geduurd. Gelukkig hebben we nu nog vakantie en kan ik mezelf wat tijd gunnen.

De draad weer oppakken...

Te beginnen mijn relatie (welke gelukkig niet stil gelegen heeft) met Vader God, want Hij is mijn GROTE INSPIRATOR. Zeker nu het nieuwe seizoen voor de deur staat en allerlei (en zelfs minder belangrijke) dingen makkelijk op ons af kunnen komen. Een van de dingen waar ik sowieso voor open wil staan, zijn de "dingen" van God waarvoor ik/we op dit moment geroepen ben/zijn.

Voor de een kan het misschien een (nieuwe) studierichting zijn of 'n werksituatie, voor iemand anders zijn omgeving of relaties. En voor ons...?

Laten we maar eerst bij onze eigen Jeruzalem beginnen of beter gezegd: verder gaan! Voor ons betreft dat: ons eigen woonplaats Assen en omgeving. God heeft ons zeven jaar geleden duidelijk naar deze plaats geleid en Zijn werk is nog lang niet klaar...

Ja, laten we de rode draad weer oppakken oftewel GODS VERLOSSINGSPLAN aan alle mensen bekendmaken! Jij in je eigen omgeving en ik in die van mij.

Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft

(Joh.3:17)

Gods zegen!

Mission Maluku 2007 verslagdienst

In verband met het overlijden van een dierbare broeder wordt de verslagdienst verschoven naar zondag, 2 september a.s. Tijd en locatie worden nog bekend gemaakt.

Me and my house

Eindelijk weer met z'n 4tjes!

Channiël is gisteren terug gekomen van 'n klein weekje badmintionkamp (zie www.chemps.org/kampen) in Driebergen. Nu genieten we thuis heerlijk van een weekje "family holiday", voordat de scholen weer echt gaan beginnen!

Naast de nodige foto's en dvd's komen de verhalen los, en dat zijn toch van die kostbare momenten die je met elkaar kunt hebben.

HEERlijk weer met z'n allen!

"Me and my house,

we will (continue to) serve the Lord"

Jozua 24:15

even geduld

jetlag ...

How great are you LORD!

Nieuwtje!

"Het is niet warm genoeg!"

Met verbazing keek ik Channiël aan:
het is inderdaad even wennen om onze zoon nu - na 16 jaar - thee te zien drinken! (Ik heb nl. de kinderen nooit thee leren drinken, het was altijd warme of koude melk)

Een leuk nieuwtje, vind je ook niet?

We're coming!

De koffers zijn al (goed!) ingepakt, hotelkosten zijn betaald en net ons laatste ontbijt gehad. (Het ontbijt bestaat hier uit pannekoek of wentelteefjes, wit brood, ei, jam, rijst, nassi-goreng of bami-, kip, groenten, koffie/thee en jus d'orange)

Met een "jaloerse blik" keek ik even naar onze hotelgasten, die 's morgens vroeg al languit bij het zwembad liggen te zonnen. Tja... we hebben onze tijd al gehad!

Nog even bij Melati en Ruchama op de kamer geweest en gekeken of hun koffers nog dicht kunnen. Gelukkig... het valt allemaal nog mee en Melati is al blij dat zij geen zware handbagage heeft.

Om 11.30 uur vertrekken we richting de airport en gaan we ons alvast inchecken, terwijl het vliegtuig pas om 15.30 uur vertrekt. We hopen daarna op de airport nog gezellig met elkaar te gaan eten & drinken, voordat we aan onze lange vlucht beginnen. We vliegen dus via Hong Kong.(We, dat zijn dan Jaap, Hans & Nancy, Martina, Melati, Ruchama, Freddy & ik).

We zien er ECHT NAAR UIT om onze CHANNIEL weer terug zien. 'k Ben benieuwd of hij gegroeid is en niet alleen qua lengte! Enfin... nog eventjes geduld...

Nog een aantal dagen...

Techinna, onze jongste deelnemer, die ons vaak aan Channiel doet denken.

Terwijl Ruchama met een dikke oog (infectie) bij ons in de " bungalow" achterblijft, vinden Freddy en ik snel onze weg bij een van de vele internetcafe's. De rest van de groep is aan het toeren of shoppen.

Het is hier heerlijk vertoeven bij ons in het hotel, waar we volop genieten van de zon en het zwembad, terwijl het overal krioelt van de vele toeristen. Verder is het eten hier ook verrukkelijk en het zal straks wel even wennen zijn, om dagelijks weer je eigen maaltijd te gaan bereiden!

Naast het heerlijk vakantiegevoel, tellen we al de dagen af om onze lieve Channiel weer terug te zien en te gaan omhelzen. Vooral hier in Bali, waar hij zelf al een aantal keren is geweest, missen we hem heel erg. Maar dankzij de goede en liefdevolle zorg van zijn ooms en tantes maakt hij het goed en dat merken we zelfs als we hem door de telefoon spreken!

Bij deze, lieve Wendell, Joke, Frans, Fien, Arie & Paula, hartelijk dank voor jullie liefdevolle zorg voor onze Channiel en dat jullie hem zo heerlijk hebben verwend met/op zijn 16e verjaardag! God zegene julle en we houden van jullie! Kusjes!

Tual manis e

Beautiful Tual.

Terwijl ik nu al op Bali zit, denk ik voortdurend terug aan onze tijd in Tual: hoe God ons daar naar toe heeft geleid, hoe we warm werden verwelkomd door br. Anis & zijn gemeente, de gastvrijheid en de liefdevolle zorg, de mensen die we in de verschillende dorpen hebben bezocht: allemaal lieve mensen en open en hongerig voor het evangelie. De dankbaarheid straalt van hun gezichten af, omdat we hen hebben opgezocht en voor hen hebben gebeden. Wow!

Ik zie nog de oude oma op haar " bed" liggen (op de harde grond), die heel veel pijn had omdat ze de vorige dag door een brommer werd aangereden. Je voelt het vaderhart van God, maar ook machteloos. Samen met de 12-jarige Techinna heb ik voor haar mogen bidden en haar mogen zegenen... Of de moslimfamilie die bij hun zieke zoon zat in het ziekenhuis. Na het gebed gaven we de moeder een traktaat waarin beknopt het evangelie werd verteld. Ze begon het gretig te lezen en later, toen we weer langs de zaal liepen, was ze het nog steeds aan het lezen!

Tual. Vanwege de hoge golven werd me afgeraden om zelf naar Key Besar te gaan, waar mijn vader oorspronkelijk vandaan kwam. Eerst was ik teleurgesteld, maar ik besefte toen dat God van mijn bezoekplannen al lang op de hoogte was en dat Hij alles in zijn handen had (heeft!). Misschien was dit Zijn manier om me te laten weten dat de tijd nog niet rijp was? Ik heb gelukkig Gods vrede mogen ervaren, nadat ik het allemaal aan mijn lieve Papa heb terug gegeven.

Lieve bloglezers, ik wens jullie allemaal de lieve, warme groeten uit Denpasar