Altijd tijd

Een "heerlijke" foto om daarmee je blog te beginnen!
Maar zo ziet mijn kip in de oven er over een paar minuten uit,
terwijl de weekbrief van de gemeente (voor zondagmorgen)
op dit moment ook door de printer gaat.

Een wat volle (zater)dag gehad,
met o.a. de meeting met Mission Indonesia in Barneveld.
Maar wel met een verzadigd gevoel,
vanwege de praktische en geestelijke voorbereidingen,
en het is altijd fijn
om iedereen weer te hebben gezien en gesproken.

Terugkomend op de (lekkere!) kip...
nu toch maar alvast in de oven gedaan
- voor onze gasten na de zondagdienst -
zodat ik het morgen alleen maar hoeft op te warmen,
omdat de aardappels ook in de oven moeten.

Wachten...
Geduld...
"is een schone zaak", zegt men.

Ik realiseer me,
hoe vaak God ook op mij (heeft) moet(en) wachten,
puur omdat ik weer zonodig "bezig" ben met mijn eigen dingetjes,
die voor Hem niet altijd belangrijk zijn!

Maar Hij wacht,
en dat doet Hij ook met jou!
Hij wacht totdat wij weer bij Hem komen
Hij maakt altijd tijd voor jou en mij!

Wie ben ik?

“Ook al hebben mijn vader en moeder mij verlaten,
de HEER heeft mij liefdevol aangenomen.” Psalm 27:10.

Achtergrond
Ik ben de jongste uit een gezin van zeven kinderen. Mijn ouders komen allebei uit Indonesiё vandaan en zijn toegewijde moslims. Zelf ben ik niet in het gezin opgegroeid, maar na een couveuseperiode van drie maanden ben ik als enig kind opgenomen in een liefdevol christelijk gezin. Ik was al “voorbestemd” oftewel mijn biologische- en pleegouders hadden al lang vóór mijn geboorte onderling met elkaar afgesproken dat ik bij mijn pleegouders zou gaan opgroeien. Ik ben namelijk weggegeven met als doel om later voor mijn pleegouders in hun oude dag te gaan zorgen. Zij waren kinderloos.

Mijn kinderjaren
Ik ben mij al op jonge leeftijd bewust van mijn “bijzondere positie” en op onverklaarbare wijze wist ik dat er een God was die de regie heeft over mijn leven. Mijn kinderjaren waren zorgeloos en ik heb veel liefde van mijn beide ouders ontvangen. Ja, je leest het goed! Ik heb, dankzij mijn pleegouders, altijd contact onder-houden met mijn biologische familie. Ik bracht de vakanties dan ook vaak bij hen door en vond het heerlijk om met mijn eigen broers en zussen op te trekken.De familie-band is voor ons belangrijker dan de verschillende geloofs-belevingen.

Mijn tienerjaren
Ik heb altijd veel vrienden gehad en daarnaast was ik goed in het organiseren van wandel- en fietstochten en andere uitjes. Ondanks de liefde die ik van mijn pleegouders ontvangen heb, kende ik veel eenzaamheid. Ik deed vaak de dingen alleen en was dan ook jaloers op mijn vrienden die het thuis “altijd “gezellig hadden met hun broers en zussen…

Mijn ware identiteit
Ik was 26 jaar en ondertussen al getrouwd, toen ik mezelf de vraag stelde wat mijn ware identiteit was: ‘Wie ben ik toch? Wie zijn nou eigenlijk mijn ouders?” Ik was verward en wanhopig. Een goeie vriendin heeft toen samen met mij gebeden en daarna gebeurde het wonderlijke: ik zag mezelf, 26 jaar geleden, als baby in de couveuse liggen. Ik zocht naar mijn ouders, maar die waren niet in de buurt! Ik voelde me alleen en verlaten …

Toen zag ik opeens een volwassen Persoon de couveuse naderen. Ik zag alleen Zijn middel, waar veel licht vandaan kwam. Ik was niet bang, maar voelde zo’n liefde en vrede . “Ook al hebben jouw vader en moeder je verlaten, maar IK heb je aangenomen!”. Ik wist het meteen; het was de Here Jezus! Een ervaring wat onvergetelijk en onbeschrijfelijk was. Na het gebed heb ik mijn identiteit teruggekregen. JEZUS is nu het DOEL van mijn bestaan en ik voel me sinds die tijd gelukkig. En weet je, Hij wilt er ook voor JOU zijn!
Wil jij ook die Jezus leren kennen?
Je kunt altijd contact met mij opnemen!
(majosa972@gmail.com)

Gods zegen,
Mariana Joel



Mijn getuigenisbrochure... aangemoedig door Herman Boon om mensen dichter bij Jezus te brengen.

Masterpiece

Gisteravond zijn we begonnen met het onderwijs over
"de Ontwikkeling van de Mens".
Een boeiend onderwerp,
waarin de liefde van de Vader weergegeven wordt,
maar ook soms confronterend
vanwege de menselijke tekortkomingen van o.a. onze ouders.

We zijn met een klein groepje.
Liefde, begrip, vertrouwen en acceptatie vormen de basis.
Men voelt zich veilig en durft zich kwetsbaar op te stellen.

En God komt daar met zijn liefdevolle begrip en genezing.
We hebben voor elkaar gebeden en zijn elkaar tot steun geweest.
Gods Meesterwerk in ons "nieuwe ik" mogen wij daarna omarmen.

(Goddelijke) Autoriteit

Wie bid is de baas!

"...en ontvangen wij van Hem al wat wij bidden,
daar wij zijn geboden bewaren
en doen wat welgevallig is voor zijn aangezicht"
(1 Joh.3:22)

"Nader tot Mij en Ik zal tot je naderen"

• Geef God de eerste beste gedeelte van je dag


• Heb altijd een vast plekje voor je Stille Tijd


• Gebruik altijd een notitieboek


• Begin met het noteren van hoe je dag gisteren is geweest


• Schrijf wat je vandaag allemaal te doen staat


• Tijd van lofprijs & aanbidding


• het Woord van God mediteren o.l.v. de Heilige Geest


• Voorbede


• Stil zijn voor God (luister naar Zijn stem)