Nieuwe dingen?

Het is alweer twee weken geleden dat Ita gearriveerd is
Wat vliegt de tijd ongelooflijk snel voorbij!
en ondertussen zijn wij thuis allemaal al aan haar gewend geraakt
en zij aan ons :0)

Het is echt gezellig met Ita erbij
Zij maakt al heerlijk deel uit van ons gezin
En er wordt nu bij ons meer Indonesisch gesproken dan voorheen!

Langzamerhand raken wij er aan gewend dat wij
als een kleine basis functioneren:
's morgens na het gezamenlijk ontbijt
- de kinderen zijn meestal al vroeg de deur uit -
samen een tijd van gebed & aanbidding
en de plannen voor de dag bespreken of doorlopen,
maar ook het feit dat Ita meehelpt in het huishouden
of zelfs voor ons heerlijk gaat koken ;0)

Daarnaast ook samen veel weg geweest:
het bezoeken van verschillende gemeentes,
waar wij onze spreekbeurten houden
of een dagje Heidebeek
(en de volgende week weer)
om de outreach teams een stuk onderwijs te gaan
geven over cultuur en gewoontes

Samen ook dingen gaan ondernemen,
zoals het veel besproken pand
waar wij al geruime tijd in geinteresseerd zijn
en het ondertussen helemaal al bekeken hebben

Werk aan de winkel.
Spannend!
Maar ook een heerlijke uitdaging!!!

"Zie, Ik maak iets nieuws..."
Jer. 43:19

Waar ik stil van word

Vanaf vandaag hebben we een "nieuw" huisgenoot erbij

Herlita Tanrobak van Jeugd met een Opdracht uit Bali,

die minsten voor twee jaar bij ons zal zijn.

We kennen haar sinds Mission Maluku 2005

en voor de kinderen is zij gelukkig ook geen onbekende.

"Indonesisch praten en heerlijk kookerellen met usi Ita",

was Ruchama's eerste reactie.

Channiel vindt het allemaal prima,

maar realiseert zich ook dat een stuk privacy weggaat.

Opnieuw besef ik dat de kinderen weer iets moeten "inleveren"

wat zij eigenlijk hun hele leven lang hebben gedaan

En daar word ik weer stil van...

Het weerzien met Ita vanmorgen op Schiphol

was tegelijkertijd opwindend en ontroerend.

Een droom wat werkelijkheid is geworden,

terwijl Ita en ik nog maar een jaar geleden op Bali

in een hotelkamer er samen voor hebben gebeden

of God voor haar een deur wou openen

Ik word er weer stil van...

Volgende week gaan Samuel en ik voor het werk

een groot pand bezichtigen

Het is nog steeds zoeken naar Gods wil daarin...

"God kan oneindig veel meer doen

dan wij ooit kunnen bidden of beseffen",

stond er op de kaart gedrukt,

die vanmorgen in onze brievenbus lag

Opnieuw word ik er weer stil van...

Why do bad things happen to good people?

... was het interview met Peter Capell,
- die als een jonge man op 18 jarige leeftijd naar Heidebeek kwam
en daarna God vele jaren in verschillende landen gediend heeft
- die op 38 jarige leeftijd getrouwd is
- en die zich al bewust is van kanker in zijn lichaam
- die ondanks alles God van harte lief heeft ...


Heel indrukwekkend
... omdat wij hem als een lieve, vriendelijke en enthousiaste jongeman hebben gekend
en hem als huisgenoot op de Herdershof van dichtbij hebben meegemaakt
... omdat tijdens zijn laatste bezoek op Heidebeek,
hij opnieuw tijd met ons heeft doorgebracht
en wij heel lang met elkaar hebben gesproken

Het is alweer vijf jaar geleden dat hij er niet meer is,
maar bij het bekijken van zijn website
en zijn laatste interview
heeft het mij opnieuw weer geraakt.

Peter...
gepassioneerd door Jezus
liefde voor Hem en voor de mens
en zelf ook geliefd door een heleboel mensen

Zie http://www.petercapell.com/,
voor het interview, klik naar From Peter

Prediker 3:1

"Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd"



Zo vul en (be)leef ik mijn dagen:
Naast de nodige prioriteiten,
doe ik de dingen oftewel pak ik de dingen aan
die op mij afkomen.

• Het in orde maken van de JmeO-boekhouding 2009
• Het inleveren van de 2010 begroting
• De voorbereidingen voor de komst van onze nieuwe stafmedewerker
• Achter een nieuwe pand aan en het nodige papierwerk
• 'Women of Faith" vergadering & bijeenkomst (de vroegere "Ladies Shower")
• Mission Singaraja verslagdienst in Almelo, 22 november a.s.
• En... deze zondag samen met Ruchama naar "This is it" van MJ, die ik voor de tweede keer ga zien, yeeeaaah! :0)

Even geduld a.u.b.

Helaas...

het lukt mij de laatste tijd niet meer

om regelmatig mijn blog bij te houden

"De geest is gewillig, maar..."

het ontbreekt mij aan tijd & inspiratie

Een ding is cker:

momenteel ben ik "lekker bezig"

met soms een heleboel dingen tegelijk

Drie avonden in de week is al een vaste prik

en soms zelfs vier!

Enfin,

vervelen doe ik niet

en het is duidelijk dat ons sabbatsjaar al lang

achter de rug ligt :0)

Toch hoop ik weer gauw de draad op te gaan pakken,

wat betreft het schrijven

Ik mis mijn blog...

Heb a.u.b. even geduld met mij en...

tot gauw!