en met (waarschijnlijk) een gebroken neus,
zat ik gisteren gezellig met mijn moeder
wat foto's te bekijken
en vertelde ze mij verhalen
over haar eigen familie en die van mijn vader.
Het was heel bijzonder
om zo met haar bezig te zijn,
ondanks het feit dat zij lichamelijk -
vanwege de valpartij -
hier en daar pijn had.
De verhalen kwamen weer tot leven:
verhalen van vroeger,
van het gezin waar zij opgegroeid is,
maar ook van haar familiebezoek met mijn vader
op de Molukken (o.a.Tual!) & op Java lang geleden
(die zij mij nog nooit eerder verteld heeft)
Opnieuw besef ik dat al mijn familie moslims zijn
(en dat binnenkort de ramadan weer begint)
en...
dat God ook veel om mijn familie geeft!
Ik hoop enkelen van hen binnenkort te ontmoeten
als ik straks over een maand naar Indonesie ga.
Deze keer geen "zendingsreis"
of "Mission Maluku" zoals wij die kennen,
maar gewoon gezellig op bezoek bij mijn familie
en op een andere manier toch ook
een door God geplande ontmoeting met een missie!
(O ja, ik heb ook nog een neef in Australie... Je weet het maar nooit!)
"Dank U Vader voor het bezoek gisteren en voor wat er komen gaat!"
Onze kinderen met de "Barajanan boys" (kinderen van mijn broers).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten