onze blauwe grasparkiet "Dori",
vernoemd naar het vergeetachtig visje
van de film: "Finding Nemo".
(vanwege zijn kleur)
"Poepie doepie", "Dori", "lieverd" en...
"Hee schatje!", zijn enkele
van die woorden die ons vogeltje
zo af en toe zegt.
Verder is hij dol op het geluid van een gitaar
- hij zit dan met zijn kop naar beneden,
genietend van de melodie -
die een van onze kinderen op dat moment speelt
Het grappige is dat hij soms ook met de andere
vogels "praat" die hij van buiten hoort
Soms raakt hij zelfs door het dolle heen
en moeten we hem even "bedaren." (die arme ziel)
Bij het woord "slapen"
- wanneer wij een doek over zijn kooi doen -
loopt hij gehoorzaamd naar zijn trappetje toe
waar hij de hele nacht (op) doorbrengt!
Eten... spelen... praten... zingen en slapen
dat is zowat alles wat onze Dori doet
Wow...!
En ik mag mij juist als een vrije vogel voelen,
die overal naar toe mag gaan (en zelfs vlieg!)
en alles mag doen waar ik zin in heb
En...
bij het horen van: "Hee schatje!"
dan weet ik
dat het mijn hemelse Vader is
die mij zo af en toe terug fluit :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten