(terwijl mijn moeder haar middagdutje aan het doen was)
Zo langzamerhand begint de realiteit tot mij door te dringen,
nu mijn moeder al bijna 1 week bij ons inwoont.
De periode van "oppassen" en opruimen in Wierden ligt al achter ons
- alhoewel wij nog een paar keren terug moeten gaan voor het resterende meubilair -
Mijn lieve moeder maakt nu echt deel uit van ons gezin(sleven)
van 's morgensvroeg tot 's avonds laat ...
- Is ze al wakker?
- Hoelaat ontbijten en haar medicijnen?
- Samen bidden en bijbel-lezen (wat overigens heel erg fijn is)
- Hoelaat douchen?
- Wat gaan we vandaag doen?
- Enz.
De momenten dat ik "even voor mijzelf" heb
worden nu haast heilig voor mij ;0)
Liefde...
Ik ben er nog lang niet!
En geduld...?
1 Cor.13...
Ik mag het dagelijks opnieuw weer beleven
Mijn moeder is mijn "leerschool"
en ondanks haar hoge leeftijd,
is zij ook een voorbeeld voor mij.
Ik ben God dankbaar dat ik dit samen met Hem mag doen,
"Uw genade is mij genoeg".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten