De laatste tijd worden we geconfronteerd met het heengaan van de eerste generatie Molukkers; de opa's en de oma's die als "eersten" hun voet op Nederlandse bodem hebben gezet. Deze groep raakt steeds uitgedund. Het is kostbaar als zij er nog zijn, zoals mijn biologische- en mijn pleegmoeder en mijn lieve schoonvader.Volgende week wacht ons twee begrafenissen; van een oom van Samuel en van de moeder van mijn lieve vriendin. Het doet pijn als je beseft dat zij er niet meer zijn...
"Waarlijk, zo is God, onze God, voor eeuwig en altoos;
tot de dood toe zal Hij ons leiden". (Ps. 48:15)
1 opmerking:
Ja, het doet pijn als er kostbare mensen uit je leven worden weggenomen... ik bid jullie Gods troost toe.
Jantina
Een reactie posten