Je zag er mooi en zoals altijd
tot in de puntjes
goed verzorgd uit
met je witte haarband en je haar lekker los
Je was - gekleed in je mooi zachtwollen trui -
in het door de zon fel verlichte kamer
bezig met het schikken van wat bloemen
in een vaas
Zo heb ik je even in een flits mogen zien
toen ik mijn ogen, voordat ik in slaap viel, dicht deed
Het is deze week drie maanden geleden
dat jij je laatste adem uitblies
De woorden uit psalm 32 kwamen steeds bij mij terug:
" Zolang ik zweeg, teerden mijn botten weg,
kreunend leed ik, de hele dag.
kreunend leed ik, de hele dag.
Zwaar drukte uw hand op mij, dag en nacht,
mijn kracht smolt weg als in de zomerhitte.
mijn kracht smolt weg als in de zomerhitte.
Toen beleed ik u mijn zonde..."
Ondanks de vrede die ik heb
dat jij nu in de hemel bent
ervaar ik zo'n diepe, onbeschrijfbare stilte in mij
Geen verdriet of neerslachtigheid
geen vragen, wrok of bitterheid
maar gewoon stilte...
Zoals een groot plas water
midden in het bos
omgeven door het prachtig natuur
kalm en ongeroerd bleef
en je alleen in de verte de vogels kon horen zingen ...
Het is de stilte
of beter gezegd
de leegte ...
dat jij er niet meer bent
dat ik jou nooit meer kan bellen
dat ik jou nooit meer kan opzoeken
dat ik jou hier nooit meer zal zien
Het is het diepe besef ,
lieve zus van me,
dat ik je erg mis!
1 opmerking:
moedig en kwetsbaar...
dankuwel dat ik mag meelezen hoe het met u gaat.
love you
Een reactie posten