bliksembezoek

Gisteren, rond etenstijd, een telefoontje gekregen van een net getrouwd Indonesisch-Schots stel: Novi & Sheryl. (Novi, van JmeO Surabay, maakte in 2005 deel uit van Mission Maluku). Ze wilden graag langs komen, waar ik ergens al op rekende. Maar... dat ze over een aantal uren al op station Assen zouden staan, dat was natuurlijk een complete verrassing! (Ze zijn afgelopen zaterdag in Schotland getrouwd). Er was inderdaad even "paniek" in huize Joel, daar ik met hele andere dingen bezig was. Ik werd "even" getoetst op mijn flexibiliteit, op mijn houding naar de kinderen toe en vooral op mijn vertouwen op God.

Dan kwam er nog bij dat ik net die dag niet gekookt had (er was nog veel eten over, genoeg voor ons 3tjes). Dus even snel de chinees bellen en wat bestellen...

En dat was nog niet alles, want ze kwamen (helaas) niet op de afgesproken tijdstip (20.34) op het station aan, maar het werd 23.29 uur! (verkeerde trein ingestapt, richting Leeuwarden). 'k Had echt met ze te doen.

Het spontane bezoek werd dus ingekort tot bliksembezoek, want ze vertrokken vanmorgen rond 11.00 uur weer richting A'dam (op weg naar Rome).

Toch ben ik erg dankbaar voor de kostbare tijd die we met elkaar mochten hebben. Een bijzondere stel, beiden op een wonderlijke manier door de Heer aan elkaar voorgesteld en beiden duidelijk geroepen voor het werk in Surabaya. Ondanks de stress en al het gepuzzel, voel ik me erg gezegend door dit bezoek. Ik heb er zelfs van genoooten! Ik heb Gods liefde, Zijn wijsheid en grootheid in hen mogen zien.

Trouwens, ik heb gemerkt wat zo'n onverwachte, spontane bliksembezoek voorheen in jou (mij!) teweeg kunt brengen: Hoe reageer ik? Waar word ik mee geconfronteerd? Oeps...