Eerstelingen of beter gezegd de eerste vruchten. Wat zijn de eerste vruchten van mijn leven die ik aan God mag geven? Behalve dat ik mijn hart aan Hem heb gegeven en het feit dat mijn leven Hem volkomen toebehoort, wat houdt dit nou dagelijks voor mij in? Of concreter: wat is de beste tijd van de dag die ik aan God mag geven? Begin ik de dag, zodra ik wakker ben en voordat mijn agenda (over)vol raakt, in alle rust en stilte met Hem? En "offeren"...? Een half uur of 'n uurtje eerder vroeg uit de veren? Ben ik bereid Hem het vet te geven; het allerbeste? Of... doe ik, na een volle vermoeiende en drukke dag, even snel voordat mijn ogen van vermoeidheid dicht vallen, voor een minuutje ofzo een schietgebed en stel ik het bijbellezen (voor de zoveelste keer) voor een "andere keer" weer uit?
Betekent God zoveel voor mij dat ik Hem graag de eerste vruchten van mijn dag wil offeren of ben ik zelf (en anderen) zooo belangrijk, dat Hij de restjes krijgt?
"En de Here sloeg acht op ... "
1 opmerking:
mmm..tja een echte nadenkertje. Ik kan er iedergeval wel wat mee.. Enne ik ga er eens diep over nadenken, want dit heeft mij wel aangesproken..
Oke ik moet nu echt slapen, want morgenvroeg is God de eerste waarmee ik ga opstaan(gezien IJme dan al op school is)!!
BEMOEDIGEND!
Een reactie posten